กระเช้าสีดา

ๆ ๆ ก็ ก็ได้ กระเชาสดา กระเป๋าสดา กระมัง กว่า ก่อน กัน ของ ของเขา ข้าว เขา เขาถาม เขาบอก คน ครู่ต่อมา คลิฟฟ์ ความ ความจริง ค่อย ๆ คะ คือ คุณ คุณคือ คุณพิงค์ คุณอา ใคร ๆ เงิน ไง จริงๆ จริงไหม จรินทร์ จะ ฉัน ใช่ ใช่ไหม ซึ่ง ด้วย ดังนั้น ดี เดียว ได้ แต่ ถ้า ถึงอย่างไร ทั้ง ๆ ทำ ที่ นก ๆ น้อย ๆ นะคะ นั้น น้า นาง น้าที่ น้ำ น้ำตา นี้ ในที่สุด ในย ไนย บ ๆ บ บ บัดนี้ บาง เป็นไง เปล่า เปล่าค่ะ ไป ผม ผ้า พราว พลาง พ่อ พาที พิงค์ เพชรบูรณ์ เพราะ เพราะงั้น เพราะฉะนั้น มัน ๆ มา มาก แม่ แม่นุ่ม ไม่ ไม่ได้ ยังไงๆ รา รำ เล่ ๆ เลย แล แล้ว และ วันนี้ ว่า เวไนย สักครู่ เส แส หน้า หรอก หรือ หรือคะ หล่อน หัวเราะ หาก เหมือนกัน เหรอ แหม แหละ ใหม่ ไหม อย่าง อย่างน้อย ๆ อ้อ อะไร ๆ อ้าว เอง เออ เอา ฮะ اه