เพื่อน แพง

“เฮ้ย นั่นผีตายโหงมันเข้าสิงเอ็งหรือไงโว้ย อ้ายลอ!” ชายสูงอายุในหมู่หญิงอีกสี่ห้าคนร้องตะโกนขึ้นมา เมื่อกระบือดำร่างกำยำตัวหนึ่งวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว และมีชายฉกรรจ์ยืนอยู่บนหลัง
“ดูมัน-น่านดูมัน คอจะหักไม่รู้สึกตัว” หญิงสูงอายุผู้หนึ่งพลอยแสดงความเห็นสำทับ “มันยืนจังก้าบนหลังอ้ายเปลี่ยวยังกะยืนบนพื้นดิน น่าน-ดูมัน ควายหรือวิ่งแผ่นดินจะถล่ม ยังจะดันเง้ตะพดลงไปอีก อ้ายคนรูปนี้ไม่จักตายเสียด้วยนา”
ผู้เฒ่าคนเดียวกันที่พูดครั้งแรกได้พูดซ้ำขึ้นช้าๆ อย่างไตร่ตรอง “ถ้าอ้ายลอตายเสียคนหนึ่ง ไม่ใช่เพียงข้าจะเสียดายเท่านั้นนา คนต้องเสียดายมันทั้งทุ่งบ้านสร้าง อ้ายเด็กคนนี้เห็นมาตั้งแต่หัวเท่ากำปั้น ไม่เคยเห็นมันทำความเดือดร้อนให้ท่านผู้ใดเลย”
“ชะ” แม่เฒ่าว่าแล้วค้อน “อ้ายแก่เพิ่งลงทุ่ง พอแล้งก็ดีแต่เที่ยวเตลิดไปนั่งโขกหมากรุกตามวัด ไม่ได้ออกมาดูควายอย่างข้าหรือนังหนูทุกวี่ทุกวันนี้ จะได้รู้ถึงความเดือดร้อนที่อ้ายลอทำให้ มันยืนควบควายกระหน่ำ ไม่เกรงใจคนเดินทุกเย็นไป”
พ่อเฒ่าเอียงงอบให้เพล่ลงจนเกือบปิดหูขวา แล้วตอบอย่างครื้มใจว่า “สันดานควายตัวผู้ เย็นเข้ามันก็คิดถึงคอกมันมั่งซี ยายเอ๊ย”
แม่ลูกสาวซึ่งนิ่งฟังมาช้านานหัวเราะคิก ขันในน้ำเสียงของบิดาตัว แล้วแสดงความเห็นแย้ง “อ้ายเปลี่ยวน่ะมันไม่เท่าไหร่หรอก สำคัญแต่เจ้าลอ มันคิดถึงนังเพื่อนนิพ่อไม่ว่า”
ขณะเดียวกับที่พ่อแม่และลูกยังกล่าวขวัญถึงนายลอลูกทุ่งบ้านสร้างนั้นเอง อ้ายเปลี่ยวซึ่งมีฝีเท้ารวดเร็วเทียมม้าก็พาผู้ถูกกล่าวขวัญมาใกล้จะถึงเขตบ้าน อันมีกอไผ่ปลูกซ้อนกันสองสามชั้นเป็นที่สำคัญเขต ลอกระโดดลงเสียจากหลังอ้ายเปลี่ยว แล้วจูงสัตว์เลี้ยงของเขาลงแช่น้ำในลำกระโดงหลังบ้าน เมื่อได้ลงเดินกับพื้นดินดังนี้ เห็นร่างของเขาถนัดว่า อกใหญ่กว้างล่ำสันเหมือนที่เติบโตขึ้นในดินฟ้าอากาศของตำบลชนบททั้งหลาย แม้ว่าผิวจะเกรียมกร้านด้วยแดดแผดเผาและลมพัดโกรก รูปหน้านั้นก็ยังงดงาม เขาขัดสีโคลนตามที่เปรอะเปื้อนเจ้าสัตว์อันมีคุณของเขาก่อน เสร็จแล้วจึงล้างหน้าขัดสีเหงื่อไคลที่ตัวของตัวเอง พอล้างตัวเนื้อสะอาดสะอ้านก็จูงควายเข้าหลังบ้าน ผ่านมาในเขตต้นไม้ ผิวปากเอื่อยๆ อย่างคนที่กำลังแสนสำราญบานใจ
พอผ่านกอไผ่แนวที่สอง ก็ได้ยินเสียงกระเส่าๆ เรียกมาจากที่ใดที่หนึ่งว่า “พี่ลอ พี่ลอจ๊ะ”
เหลียวหาจนพบเจ้าของเสียง เจ้าหนุ่มเดินเข้าไปหาแล้วถามอย่างประหลาดใจ “เอ็งหรอกเหรอะ เย็นป่านนี้แล้วไม่อยู่บนเรือน มายืนบังกอไผ่ทำไม่วะ นังแพง”
ฝ่ายถูกถามมองดูฝ่ายถามด้วยแววตาที่กล้าและกลัวระคนกัน แล้วตอบเบาๆ “วันนี้เรือแม่ค้าเขามาแต่บ้านใน พ่อแกแลกได้มะพร้าวอ่อนไว้ทะลายหนึ่ง เลยเปียกข้าวเหนียวกินกันตอนกลางวันทั้งบ้าน”
“เอ็งเปียกข้าวเหนียวกินตอนกลางวัน ข้าไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวข้องกับที่เอ็งมายืนลับล่ออยู่ที่นี่ยังไงเลย มันยังไงอยู่ฮึ”
“แพงตอบตะกุกตะกักอยู่ในลำคอ “ฉัน-ฉันเอาไว้เผื่อพี่ถ้วยหนึ่ง พี่ลอกลับมาจากนาเหนื่อยๆ อยากจะให้ได้กินเสียเดี๋ยวนี้ก่อน”
เจ้าหนุ่มหัวเราะตามธรรมชาติของคนอารมณ์ดี “บ้าเสียละมังแพง จะถึงเวลากินข้าวเย็นอยู่รอมร่อ เอ็งจะเกณฑ์ให้ข้าล่อข้าวเหนียวเปียก” ว่าแล้วก็ทำทีจะจูงอ้ายเปลี่ยวออกเดิน แต่ท่าทีแพงชำเลืองไปที่หลังจอมปลวกโคนไผ่แล้วทอดใจใหญ่ ทำให้แคลงใจจนต้องมองตาม แล้วแลเห็นห่อผ้าแดงห่อหนึ่งวางอยู่ที่นั่น
“อะไรวะ?”
“ของที่ฉันว่า”
“อือ เอ็งเอาออกมาให้ข้ากินถึงหลังบ้านนี่เทียวเหรอะ”
“จ้า” แพงตอบเสียงละห้อยละเหี่ยเหมือนจะร้องไห้ “ฉันรึอุตส่าห์แอบอุ่นไว้เป็นนานสองนาน พี่ลอจะกินให้ดีใจสักคำหนึ่งก็ไม่ได้”
ลอหยุดและลังเล ฟังเศร้าอยู่ในน้ำเสียงและทั้งเห็นโศกปรากฎอยู่ที่แววตา เจ้าหนุ่มจึงต้องเข้าไปใกล้ห่อผ้าแดง แก้ออกก็เห็นถ้วยชาม แตะดูยังรู้สึกอุ่นๆ มีช้อนอยู่ในห่อนนั้นพร้อมมูลแล้ว จึงยกช้อนตักเข้าไปคำหนึ่ง แพงดีใจจนออกนอกหน้า นั่งยองๆ ท่าเดียวกับเขา เอื้อมมือไปจับเข่าคนที่หล่อนเรียกว่าพี่ลั่นอย่างปีติยินดี แล้วว่า “พี่ต้องกินให้หมดชามนะจ๊ะ”
ลอเงยหน้าขึ้นมองลูกผู้น้องแวบหนึ่ง ยิ้มอย่างอารมณ์ดีตามเดิม พลางกลืนข้าวเหนียวช้อนสุดท้ายเข้าไปด้วยอาการฝืนมากกว่าเต็มใจ
“หมดแล้ว” เขาพูดพร้อมกับถือชามคว่ำปากลง
แพงยิ้มแก้มแทบแตก แววโศกในดวงตาเมื่อกี้สิ้นสูญไป กลับมีแววใหม่แจ่มใสร่าเริงขึ้นมาแทนที่ และสะดุ้งนิดหน่อยเมื่อถูกออกชื่อเบาๆ
“อีแพง” เขาเรียกแล้วมองหล่อนด้วยสายตาที่อ่อนโยน “เอ็งไม่ต้องโกรธข้า ฝีมือเปียกข้าวเหนียวของเอ็งยังไปวัดกะเขาไม่ได้ดอก ข้ากินเข้าไปหมดชามไม่ใช่เพราะข้าโปรดรสมือของเอ็งเลย ข้ากินรสไมตรีที่แพงเอ็งช่างมีกะใจเผื่อแผ่ข้านักหนา เอ็งดีกับข้าจนข้าเคยคิดว่าถ้าชาติหน้าได้เกิดมาเป็นควายให้เอ็งใช้เสียได้จะดีใจมาก บุญมั่นขวัญยืนเถิดนะแพงนะ อยู่ไปจนแก่จนเฒ่า ข้าไม่ตายเสียเร็วๆ แล้วคงจะได้ทดแทนน้ำใจของเอ็งบ้าง” Keywords: นิยายฟรี, นิยาย ฟรี,นิยายไทย ฟรี, นิยาย ไทย ฟรี, นิยาย, นิยายไทย, นิยาย ไทย,หนังสือ, หนังสือ ฟรี, หนังสือฟรี, หนังสือไทย, หนังสือ ไทย, อีบุ๊คภาษาไทย, อีบุ๊ค,  อีบุ๊ค ไทย, อีบุ๊ก, นิยายไทย ebook, นิยาย ไทย ebook, นิยายไทย อีบุ๊ค, นิยายไทย ฟรี โหลด, thai ebook,
thai e-book, thai book, นวนิยาย รักฟรี, นวนิยาย ไทย ฟรี, นวนิยาย, นวนิยาย ฟรี