gum, quievit ventus. 32 Καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ 32 Et ingressis illis in naviπλοῖον, ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος. 33 Οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ, ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, λέγοντες, ̓Αλήθως Θεοῦ υἱὸς εἶ· 34 Καὶ διαπεράσαντες, ἦλθον εἰς τὴν γὴν Γεννησαρέτ. 35 Καὶ ἐπιγνόντες αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου, ἀπέστειλαν εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην, καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας. 36 Καὶ παρεκάλουν αὐτὸν, ἵνα μόνον ἅψωνται τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· καὶ ὅσοι ἥψαντο, διεσώθησαν. ΜΑΤΘΑΙΟΥ Κεφ. κδ'. 1 Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰεσοῦς ἐπου ρεύετο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ, καὶ προσῆλ. θον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ. 33 Qui autem in navigio, venientes adoraverunt eum, dicentes: Verè Dei Filius es. 34 Et transferentes venerunt in terram Gennesaret. 35 Et cognoscentes eum viri loci illius, miserunt in universam circumviciniam illam: et attulerunt ei omnes malè affectos. 36 Et appellabant eum, ut vel solum tangerent fimbriam vestimenti ejus: et quotquot tetigerunt, preservati sunt. CAPUT XXIV. 1 Et egressus Jesus ibat de templo: et accesserunt discipuli ejus ostendere ei ædificationes templi. 2 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· 2 At Jesus dixit illis: Non Οὐ βλέπετε πάντα ταῦτα; ἀμὴν intuemini hæc omnia? Amen λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος dico vobis, non relinquetur ἐπὶ λίθον, ὃς οὐ μὴ καταλυθήσε- hic lapis super lapidem, qui non dissolvetur. και 3 Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν, προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ' ἰδίαν, λέγοντες· Εἰπὲ ἡμῖν, πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας, και της συντελείας τοῦ αἰῶνος; 4 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶ. πεν αὐτοῖς· Βλέπετε μήτις ὑμᾶς πλανήσῃ. 5 Πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, λέγοντες· Ἐγώ εἰμι ὁ Χριςός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι. 3 Sedente autem eo super montem Olivarum accesserunt ad eum discipuli privatim, dicentes: Dic nobis, quando hæc erunt, et quod signum tuæ præsentiæ et consummationis seculi ? 4 Et respondens Jesus, dixit eis: Videte nequis vos seducat. 5 Multi enim venient in nomine meo, dicentes: Ego sum Christus: et multos seducent. 6 Futuri estis autem audibella, et rumores bello 6 Μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους, καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε re μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσ- rum: Videte ne turbemini: θαι· ἀλλ ̓ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος. 7 Εγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνον, καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλε. ίαν· καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ λοιμοί, καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους. 8 Πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδί νων. 9 Τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλίψιν, καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς· καὶ ἔσεσθε μισεύμενοι ὑπὸ πάντων ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. oportet enim omnia fieri: sed nondum est finis. 7 Excitabitur enim gens in gentem et regnum in regnum: et erunt fames, et pestilentiæ, et terræmotus secundum loca. 8 Omnia autem hæc initium dolorum. 9 Tunc tradent vos in tribulationem, et occident vos: et eritis odio habiti ab omnibus gentibus, propter no men meum. 10 Καὶ τότε σκανδαλισθήσονται | 10 Et tunc offendentur mulπολλοὶ, καὶ ἀλλήλους παραδώ- ti: et invicem tradent, et σουσι, καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. odio habebunt invicem. 11 Καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται 11 Et multi pseudoprophetæ ἐγερθήσονται, καὶ πλανήσουσι excitabuntur, et seducent πολλούς. multos. 12 Καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν, ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. 13 Ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται. 14 Καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ Εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ, εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι· καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος. 15 Ὅταν οὖν ἴδητε το βδέλυγ. μα τῆς ἐρημώσεως, τὸ ̔ρηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήτου, ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ· ὁ ἀναγινώσκων νοείτω 16 Τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαία φευ- έτωσαν ἐπὶ τὰ ὄρη. 17 Ὁ ἐπὶ τοῦ σώματος, μὴ καταβαινέτω ἆραί τι ἐκ τῆς οἰκὶας αὐτοῦ· 18 Καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ, μὴ ἐπισ στρεψάτω όπσω ἆραι τὰ ἱμάτια αὐτοῖ. 12 Et propter multiplicati iniquitatem, refrigescet charitas multorum. 13 Qui autem permanens in finem, hic servabitur. 14 Et prædicabitur hoc Evangelium regni in universa habitata, in testimonium omnibus gentibus: et tunc veniet finis. 15 Cum ergo videritis abomi nationem desolationis effatar à Daniele Propheta, stans ir. loco sancto : legens intelligat. 16 Tunc qui in Judæa fugiant ad montes. 17 Qui super domum, non descendat tollere quid de æde sua: 18 Et qui in agro, non revertatur retro tollere vestem suam. 19 Οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαςρὶ ἐχού- 19 Væ autem in utero haστις, καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκεί. bentibus, et lactantibus in ναις ταῖς ἡμέραις. illis diebus. 20 Προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος, μηδὲ ἐν σαββάτῳ. 21 Εσται γὰρ τότε θλίψις με γάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν, οὐδ ̓ οὐ μὴ γένηται. 22 Καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτούς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι. 23 Τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ· Ι. δοὺ, ὧδε ὁ Χριστὸς, ἢ ὧδε· μὴ πιστεύσητε. 24 Εγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται, καὶ δώσουσι σημεία μεγάλα καὶ τεράτα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατὸν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. 25 Ἰδου, προείρηκα ὑμῖν. 26 Ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν· Ἰδοὺ, ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστί, μὴ ἐξέλθητε· ἰδοῦ, ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύ σητε. 27 Ωσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν, καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν· οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 25 Οπου γὰρ ἐὰν ᾗ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί. 29 Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλίψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀςέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. 30 Καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ 20 Orate autem ut non fat fuga vestra hyeme, neque in Sabbato. 21 Erit enim tunc tribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi, usque, modo, neque non fiet. 22 Et si non contracti fuissent dies illi, non esset servata omnes caro: propter autem electos contrahentur dies illi. 23 Tunc si quis vobis dixe erit: Ecce hic Christus, aut illic: ne credite. 24 Excitabuntur enim pseudochristi et pseudoprophetæ, et dabunt signa magna et prodigia ita ut seducere, si possibile, et electos. 25 Ecce, prædixi vobis. 26 Si ergo dixerint vobis: Ecce, in deserto est, ne exeatis: ecce in conclavibus, ne credatis. 27 Sicut enim fulgur exit ab Orientibus, et apparet usque Occidentes, ita erit et præsentia flii hominis. 28 Ubicunque enim fuerit cadaver, illuc congregabuntur aquilæ. 29 Statim autem post tribulationem dierum illorum Sol obscurabitur, et Luna non dabit lumen suum, et stella cadent de cœlo, et efficaciæ cœlorum concutientur. 30 Et tunc parebit signum filii hominis in cœlo: et tune οὐρανῷ· καὶ τότε κόψονται πᾶσαι plangent omnes tribus terræ, αἱ φυλαὶ τῆς γῆς, καὶ ὄψονται et videbunt filium hominis τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον venientem in nubibus cœli, ἑπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ, μετὰ cum efficicia et gloria multa. δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. 31 Καὶ ἀποτελεῖ τοὺς ἀγγέλες αὑτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνής μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ ̓ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν. 32 ̓Απὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν· ὅταν ἤδη ὁ κλά. δος αὐτῆς γένηται ἁπαλός, καὶ τὰ φύλλα ἐκφύη, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος. 33 Οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδησε πάντα ταῦτα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστίν ἐπὶ θύραις. 34 ̓Αμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη, ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένεται. 35 Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται· οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι. 36 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ τῆς ὥρας, οὐδεὶς, οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελλοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ πατήρ μου μόνος. 37 Ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι το Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 38"Ωσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ πρώγοντες και πίνοντες, χαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν· 39 Καὶ οὐκ ἔγνωσαν, ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς, καὶ ἦρεν ἅπαντας· οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 40 Τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ· 31 Et legabit angelos suos cum tuba vocis magnæ, et congregabunt electos ejus a quatuor ventis, à summis ca lorum usque extrema eorum. 32 A verò ficu discite parabolam: quum jam ramus ejus fuerit tener, et folia germinaverint, scitis quia prope æstas. 33 Ita et vos, quum videritis hæc omnia scitote quia prope est in januis. 34 Amen dico vobis, non præteribit generatio hæc donec omnia ista fiant. 35 Calum et terra præteribunt: verum verba mea non præteribunt. 36 De autem die illa et hora nemo scit, neque angeli cælorum, si non Pater meus solus. 37 Sicut autem dies Noë, ita erit et adventus Filii hominis. 38 Sicut enim erant in diebus ante diluvium, comedentes et bibentes, nubentes et nuptui tradentes, usque quo die intravit Noë in arcam: 39 Et non cognoverunt donec venit diluvium, et tulit omnes: ita erit et præsentia Filii hominis. 40 Tunc duo erunt in agro: • εἷς παραλαμβάνεται, καὶ ὁ εἷς | unus assumitur, et unus re ἀφίεται. linquitur. 41 Δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μύλωνι· 41 Duæ molentes in mola: μία παραλαμβάνεται, καὶ μία una assumetur, et una relinἀφίεται. quetur. 42 Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κύριος ὑμῶν ἔρχεται. 43 Ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε, ὅτι εἰ ἤδει ὁ οἰκοδεσπότης ποία φυλακᾷ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν, καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὑτοῦ. 44 Διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι· ὅτι, ᾗ ὥρα οὐ δοκεῖτε, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. 45 Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦ λος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θεραπείας αὑτοῦ, τοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ; 46 Μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως. 47 ̓Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὑτοῦ καταστήσει αὐτὸν. 48 Ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος Ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδία αὑτοῦ· Χρονίζει ὁ κύριός μου ἐλθεῖν. 8 49 Καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους, ἐσθίειν δὲ καὶ πίνειν μετὰ τῶν μεθυόντων· 50 Ἥξει ο κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ, καὶ ἐν ὥρα ᾗ οὐ γινώσκει. 51 Καί διχοτομήσει αὐτὸν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 42 Vigilate ergo, quia nescitis qua hora Dominus vester venit. 43 Illud autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias qua custodia fur venit, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam. 44 Propter hoc et vos estote parati, quia qua hora non putatis: Filius hominis ventu rus est. 45 Quis putas est fidelis servus et prudens, quem constituit dominus suus super familiam suam, ad dandum illis cibum in tempore? 46 Beatus servus ille, quem veniens dominus ejus, inve nerit facientem sic. 47 Amen dico vobis, quoni. am super omnibus substantiis suis constituet eum. 48 Si autem dixerit malus servus ille in corde suo : Tardat dominus meus venire. 49 Εt ceperit percuiere conservos, edere autem et bibere cum ebriosis: 50 Veniet dominus serv illius in die quo non expectat, et in horâ quâ non scit. 51 Et dividet eum, et partem ejus cum hypocritis ponet: illic erit fetus, et stridor dentium. |