2. Cum autem ascendisset Perus Ierosolymam, disceptabant adversus illum, qui erant ex circumcisione, 3. dicentes: Quare introisti ad viros praeputium habentes, et manducasti cum illism? 4. Incipiens autem Petrus exponebat illis ordinem, dicens: 5. "Ego eram in civitate Joppe orans, et vidi in excessu mentis visionem, descendens vas quoddam velut linteum magnum quatuor initiis summitti de coelo, et venit usque ad me; 6. in quod intuens considerabam, et vidi quadrupedia terrae, et bestias, et reptilia, et volatilia coeli. 7. Audivi autem et vocem di modo vidisset Angelum in domo sua, stantem et dicentem sibi: Mitte in Joppen, et accersi Simonem qui cognominatur Petrus, 14. qui loquetur tibi verba, in quibus salvus eris tu, et universa domus tua. 15. Cum autem coepissem loqui, cecidit Spiritus sanctus super eos, sicut et in nos in initio. 16. Recordatus sum autem verbi Domini, sicut dicebat: Joannes quidem baptizavit aqua, vos autem baptizabimini Spiritu sancto. 17. Si ergo eamdem gratiam dedit illis Deus, sicut et nobis, qui credidimus in Dominum Jesum Christum; ego quis eram, centem mihi: Surge, Petre! occi- qui possem prohibere Deum? de et manduca. 8. Dixi autem: Nequaquam, Domine! quia commune aut immundum numquam introivit in Os meum. 9. Respondit autem vox secundo de coelo: Quae Deus mundavit, tu ne commune dixeris. 10. Hoc autem factum est per ter; et recepta sunt omnia rursum in coelum. 11. Et ecce! viri tres confestim astiterunt in domo, in qua eram, missi a Caesarea ad me. 12. Dixit autem Spiritus mihi, ut irem cum illis, nihil haesitans. Venerunt autem mecum et sex fratres isti, et ingressi sumus in domum viri. 13. Narravit autem nobis, quo 2 c. 10, 45. ef. 10, 9-47. Cap. XI. " c. 10, 28. n v. 5-17. 18. His auditis, tacuerunt, et glorificaverunt Deum, dicentes: Ergo et Gentibus poenitentiam dedit Deus ad vitam! 19. Et illi quidem, qui dispersi fuerant a tribulatione, quae facta fuerat sub Stephano P, perambulaverunt usque Phoenicen, et Cyprum, et Antiochiam, nemini loquentes verbum, nisi solis Judaeis. 20. Erant autem quidam ex eis viri Cyprii, et Cyrenaei, qui cum introissent Antiochiam, loquebantur et ad Graecos, annunciantes Dominum Jesum; 21. et erat manus Domini cum eis; multusque numerus credentium conversus est ad Dominum. 22. Pervenit autem sermo ad aures ecclesiae, quae erat Ieroc. 10, 47. P c. 8, 1. 4. 2. ascendisset autem ibid. in Hierosolymam. tate Joppen. 6. in quo. tres viri. 13. et arcessi. 5. in civi 8. introiit. 10. rursum omnia. 11. confestim 15. decidit. 18. Deus paenitentiam ad vitam 21. multus dedit. 19. Foenicem, ibid. Anthiociam (sic item infra). quidem numerus. solymis, super istis; et miserunt Barnabamusque ad Antiochiam. 23. Qui cum pervenisset, et vidisset gratiam Dei, gavisus est; et hortabatur omnes in proposito cordis permanere in Domino"; 24. quia erat vir bonus, et plenus Spiritu sancto, et fide. Et apposita est multa turba Domino. 2. Occidit autem Jacobum fratrem Joannis gladio. 3. Videns autem, quia placeret Judaeis, apposuit, ut apprehenderet et Petrum. Erant autem dies Azymorum. 4. Quem cum apprehendisset, misit in carcerem, tradens quatuor quaternionibus militum cu 25. Profectus est autem Bar-stodiendum, volens post Pascha nabas Tarsum, ut quaereret Sau- producere eum populo. lum ; quem cum invenisset, perduxit Antiochiam. 26. Et annum totum conversati sunt ibi in Ecclesia; et docuerunt turbam multam, ita, ut cognominarentur primum Antiochiae discipuli, Christiani. 5. Et Petrus quidem servabatur in carcere. Oratio autem fiebat sine intermissione ab Ecclesia ad Deum pro eo. 6. Cum autem producturus eum esset Herodes, in ipsa nocte erat Petrus dormiens inter duos 27. In his autem diebus super-milites, vinctus catenis duabus; venerunt ab Ierosolymis prophe- et custodes ante ostium custodietae Antiochiam. bant carcerem. Cap. XI. 22. Barnaban; ibid. usque Anthiociam. 23. proposito (deest in). 24. turba multa. 26. sunt in Ecclesia (deest ibi). 28. in universum orbem (ex correctione antiqua manu). 29. Deest singuli. XII. 4. tradensque quattuor (que scriptum est ab alia manu recentiore); ibid. custodire eum. 7. suscitavit. 8. galliculas tuas. 9. aestimabat. cesserunt vicum unum; et continuo discessit Angelus ab eo. 11. Et Petrus ad se reversus, dixit: Nunc scio vere, quia misit Dominus Angelum suum; et eripuit me de manu Herodis, et de omni exspectatione plebis Judaeorum. 12. Consideransque venit ad domum Mariae, matris Joannis, qui cognominatus est Marcus, ubi erant multi congregati, et orantes. 13. Pulsante autem eo ostium januae, processit puella ad audiendum, nomine Rhode. 14. Et ut cognovit vocem Petri, prae gaudio non aperuit januam, sed intro currens nunciavit stare Petrum ante januam. 15. At illi dixerunt ad eam: Insanis! Illa autem affirmabat, sic se habere. Illi autem dicebant: Angelus ejus est! 16. Petrus autem perseverabat pulsans. Cum autem aperuis-sent, viderunt eum, et obstupue runt. 17. Annuens autem eis manu, ut tacerent, narravit, quomodo Dominus eduxisset eum de carcere, dixitque: Nunciate Jacobo et fratribus haec! Et egressus abiit in alium locum. 18. Facta autem die, erat non parva turbatio inter milites, quidnam factum esset de Petro. 19. Herodes autem cum requisisset eum, et non invenisset, inquisitione facta de custodibus, jussit eos duci; descendensque a Judaea in Caesaream, ibi commoratus est. v. 25. c. 13, 5. 15, 37. 2 Tim. 4, 11. Philem. 24. Col. 4, 10. c. 15, 13. Saulus et Barnabas segregantur. Bar-jesu excaecato Jesu doctrinam amplectitur Sergius Paulus. Saulus et Barnabas a Judaeis ad exteros proficiscuntur. 1. Erant autem in Ecclesia, quae erat Antiochiae, Prophetaef et doctores, in quibus Barnabas, et Simon, qui vocabatur Niger, et Lucius Cyrenensis, et Manahen, qui erat Herodis Tetrarchae collactaneus, et Saulus. 2. Ministrantibus autem illis Domino, et jejunantibus, dixit illis Spiritus sanctus: Segregate mihi Saulum et Barnabam in opus, ad quod assumpsi eos 8. d c. 11, 29. 30. e v. 12. g c. 9, 15. Cap. XII. 15. illi vero. 18. de Petro factum esset. die; ibid. vestitus est veste regia seditque. 22. clamabat. Simeon. 3. dixit Spiritus sanctus; ibid. Barnaban et Saulum. f c. 11, 27. 21. Statuto XIII. 1. et 3. Tunc jejunantes, et orantes, imponentesque eis manus, dimiserunt illos. 4. Et ipsi quidem missi a Spiritu sancto abierunt Seleuciam, et inde navigaverunt Cyprum. sent Paulus, et qui cum eo erant, venerunt Pergen Pamphyliae. Joannes autem discedens" ab eis, reversus est Ierosolymam. 14. Illi vero pertranseuntes Pergen, venerunt Antiochiam Pi die sabbatorum sederunt. 5. Et cum venissent Salami-sidiae; et ingressi synagogam nam, praedicabant verbum Dei in synagogis Judaeorum. Habebant autem et Joannem in ministerio. 6. Et cum perambulassent universam insulam usque Paphum, invenerunt quemdam virum magum pseudoprophetam, Judaeum, cui nomen erat Bar-jesu, 7. qui erat cum Proconsule Sergio Paulo viro prudente. Hic, accersitis Barnaba et Saulo, desiderabat audire verbum Dei. 15. Post lectionem autem legis et Prophetarum P, miserunt principes synagogae ad eos, dicentes: Viri fratres! si quis est in vobis sermo exhortationis ad plebem, dicite! 16. Surgens autem Paulus, et manu silentium indicens, ait: Viri Israëlitae, et qui timetis Deum! audite: 17. Deus plebis Israël elegit patres nostros, et plebem exal Aegypti, et in brachio excelso 8. Resistebat autem illis Ely-tavit, cum essent incolae in terra mas magus (sic enim interpretatur nomen ejus), quaerens avertere Proconsulem a fide. 9. Saulus autem, qui et Paulus, repletus Spiritu sancto, intuens in eum, 10. dixit: O plene omni dolo et omni fallacia, fili diaboli! inimice omnis justitiae! non desinis subvertere vias Domini rectas. 11. Et nunc ecce! manus Domini super tem, et eris caecus, non videns solem usque ad tempus. Et confestim cecidit in eum caligo et tenebrae, et circuiens quaerebat, qui ei manum daret. 12. Tunc Proconsul cum vidisset factum, credidit, admirans super doctrina Domini. 13. Et cum a Papho navigas h c. 14, 22. i c. 6, 6. 8, 9. c. 5, 9. 10. k c. 12, 12. Cap. XIII. 4. ab spiritu. 2 c. eduxit eos ex ea, 18. et per quadraginta annorum tempus mores eorum sustinuit in deserto. 19. Et destruens gentes septem in terra Chanaan, sorte distribuit eis terram eorum, 20. quasi post quadringentos et quinquaginta annos; et post haec dedit judices usque ad Samuel Prophetam. 21. Et exinde postulaverunt regem; et dedit illis Deus Saul, filium Cis, virum de tribu Benjamin, annis quadraginta §. 22. Et amoto illo, suscitavit illis David regem; cui testimonium perhibens, dixit': Inveni " c. 15, 38. c. 17, 2. c. 18, 4. P. 15, 21. ? Num. 14, 34. r Jos. 24, 11. 1 Reg. 8-10. 1 Reg. 13, 14. 6. virum quemdam. 7. accersitis (sed r supra e et s supra v alia manu scriptum est.); ibid. et Paulo; ibid. verbum Domini. 10. filius Diaboli (alia manu correctum legitur: fili). 12. super doctrinam. 13. Deerat: erant, sed alia manus antiqua reposuit in margine. 17. extento. 22. cui et testimonium. David filium Jesse, virum secundum cor meum, qui faciet omnes voluntates meas. 23. Hujus Deus ex semine secundum promissionem" eduxit Israël salvatorem Jesum, 32. Et nos vobis annunciamus eam, quae ad patres nostros repromissio facta est; 33. quoniam hanc Deus adimplevit filiis nostris, resuscitans Jesum, sicut et in Psalmo secundo scriptum est:,,Filius meus es 24. praedicante Joanne ante faciem adventus ejus baptismum,,tu, ego hodie genui te."d poenitentiae omni populo Isra el". 25. Cum impleret autem Joan nes cursum suum, dicebat": Quem me arbitramini esse? non sum ego, sed ecce! venit post me, cujus non sum dignus calceamenta pedum solvere. 26. Viri fratres! filii generis Abraham, et qui in vobis timent Deum! vobis verbum salutis hujus missum est. 27. Qui enim habitabant Jerusalem, et Principes ejus, hunc ignorantes, et voces Prophetarum, quae per omne sabbatum leguntur, judicantes impleverunt; 28. et nullam causam mortis invenientes in eo, petierunt a Pilato, ut interficerent eum”. 29. Cumque consummassent omnia, quae de eo scripta erant, deponentes eum de ligno, posuerunt eum in monumento a. 30. Deus vero suscitavit eum a mortuis tertia die; qui visus est per dies multos his, 31. Qui simul ascenderant cum eo de Galilaea in Ierusalem; qui usque nunc sunt testes ejus ad plebem c. Сар. ХІІІ. 25. calciamenta. 34. Quod autem suscitavit eum a mortuis, amplius jam non reversurum in corruptionem, ita dixit:,,Quia dabo vobis sancta ,,David fidelia."e 35. Ideoque et alias dicit: ,,Non dabis Sanctum tuum videre ,,corruptionem."ƒ 36. David enim in sua generatione cum administrasset voluntati Dei, dormivit; et appositus est ad patres suos, et vidit corruptionem. 37. Quem vero Deus suscitavit a mortuis, non vidit corruptionem. 38. Notum igitur sit vobis, viri fratres! quia per hunc vobis remissio peccatorum annunciatur, et ab omnibus, quibus non potuistis in lege Moysi justificari, 39. in hoc omnis, qui credit, justificatur &. 40. Videte ergo, ne superveniat vobis, quod dictum est in Prophetis: 41.,,Videte contemptores, et ,,admiramini, et disperdimini; quia opus operor ego in diebus ,,vestris, opus, quod non crede,,tis, si quis enarraverit vobis.h 42. Exeuntibus autem illis, rogabant, ut sequenti sabbato loquerentur sibi verba haec. d Ps. 2, 7. e Jes. 55, 3. f Ps. 15, 10 5 Rom. 8, 3. Gal. 3, 21. 22. h Hab. 1, 5. scripta sunt (sunt additum est alia manu); ibid. posuerunt in (deest eum). 34. suscitaverit. 36. enim sua (deest in). 38. ab omnibus (deest et). 40. Deest vobis. 37. Deest a mortuis. |