Étude historique sur la condition privée des affranchis aux trois premiers siècles de l'empire romainHachette, 1887 - 323 ˹éÒ |
à¹×éÍËÒ
1 | |
4 | |
5 | |
7 | |
36 | |
115 | |
119 | |
120 | |
185 | |
186 | |
189 | |
192 | |
193 | |
197 | |
198 | |
199 | |
126 | |
128 | |
131 | |
134 | |
139 | |
142 | |
144 | |
145 | |
149 | |
150 | |
152 | |
153 | |
155 | |
156 | |
159 | |
160 | |
164 | |
165 | |
167 | |
171 | |
172 | |
174 | |
175 | |
176 | |
180 | |
182 | |
200 | |
203 | |
206 | |
208 | |
210 | |
213 | |
215 | |
216 | |
219 | |
221 | |
223 | |
225 | |
228 | |
229 | |
232 | |
238 | |
239 | |
242 | |
251 | |
257 | |
263 | |
269 | |
275 | |
293 | |
304 | |
321 | |
©ºÑºÍ×è¹æ - ´Ù·Ñé§ËÁ´
¤ÓáÅÐÇÅÕ·Õ辺ºèÍÂ
acte affran affranchis anciens esclaves Antonins Auguste avaient choses cité citoyen romain cives classe cognomen condition considérable constitution d'Auguste d'Ulpien décision déditices Digeste Dion Cassius donner la liberté effet empereurs Epist femme fidéicommis Gaius gentilicium Hadrien Henz Ie siècle ingénus inscriptions Inst Julia Junia Norbana jure juridique jurisconsultes jurisprudence jus Quiritium Justinien l'affranchi l'anneau d'or l'empereur l'époque l'esclavage l'esclave l'ingénuité l'obsequium Labéon Latins Juniens législation legs liber libertatem libertatis libertini libertinus libertus loi Ælia Sentia loi Junia lois maître manumission Marc Marc-Aurèle Marcien mariage Marquardt ment mesures Mommsen n'était operæ Papinien patron Paul Pline Pline le Jeune prænomen premier prénom préteur quæ question règles RESCRIT reste Röm Rome Scævola sénatusconsulte Septime Sévère serviteurs servitude servus seulement siècle situation sociale Suét Suétone suiv sunt Tacite testament testateur textes tion Trajan trouve Ulpien vindicta XLVIII XXXVIII
º·¤ÇÒÁ·Õèà»ç¹·Õè¹ÔÂÁ
˹éÒ 200 - ... vero nominibus an obligentur peregrini, merito quaeritur, quia quodammodo iuris civilis est talis obligatio : quod Nervae placuit. Sabino autem et Cassio visum est, si a re in personam fiat nomen transcripticium, etiam peregrinos obligari : si vero a persona in personam, non obligari.
˹éÒ 49 - Quod autem de atetate servi requiritur, lege Aelia Sentia introductum est. Nam ea lex minores XXX annorum servos non aliter voluit manumissos cives Romanos fieri, quam si vindicta, apud consilium iusta causa manumissionis adprobata, liberati fuerint.
˹éÒ 69 - Romanae vulgari honorem. Servos non contentus multis difficultatibus a libertate et multo pluribus a libertate iusta removisse, cum et de numero et de condicione ac differentia eorum, qui manumitterentur, curiose cavisset, hoc quoque adiecit, ne vinctus umquam tortusve quis ullo libertatis genere civitatem adipisceretur.
˹éÒ 49 - Quiritium domini, et iusta ac legitima manumissione liberetur, id est vindicta aut censu aut testamento, is civis Romanus fit ; sin vero aliquid eorum deerit, Latinus erit.
˹éÒ 86 - ... addicantur tibi, si idonee creditoribus caveris de solido quod cuique debetur solvendo. et hi quidem, quibus directa libertas data est, perinde liberi erunt, ac si hereditas adita esset : hi autem, quos...
˹éÒ 186 - ... partus vero ancillae in fructu non est, itaque ad dominum proprietatis pertinet: absurdum enim videbatur, hominem in fructu esse, cum omnes fructus rerum natura homiuum gratia comparavit.
˹éÒ 72 - Voconia, qua cautum est, ne cui plus legatorum nomine mortisve causa capere liceret, quam heredes caperent.
˹éÒ 49 - Eadem lege cautum est ut minor triginta annorum servus vindicta manumissus civis Romanus non fiat, nisi apud consilium causa probata fuerit, id est sine consilio manumissum caescris
˹éÒ 193 - Serviles quoque cognationes in hoc jure observandae sunt. Igitur suam matrem manumissus non ducet uxorem : tantundem juris est et in sorore et sororis filia. Idem e contrario dicendum est , ut pater f ¡Ham non possit ducere , si ex servitute manumissi sint, etsi dubitetur patrem eum esse...
˹éÒ 208 - Conubium habent cives Romani cum civibus Romanis ; cum Latinis autem et peregrinis ita, si concessum sit ; cum servis nullum est conubium.