ภาพหน้าหนังสือ
PDF
ePub

Kind, macht die Windeln los, reinigt es, trocknet die Tücher und legt das Kind wieder hinein.

-

Eine Wöchnerin erwachte und fah, wie die Holle mit dem Kinde beim Feuer saß und die Tücher trocknete. Sie schrie. Da warf die Holle das Kind ins Feuer und verschwand. Cfr. Grimm Myth. 257, 383, 388.

25. Die Hollen. (Eversberg.)

Von Höhlen zwischen Meschede und Brilon sagt man, daß in alten Zeiten die Hollen, ein råuberisches Volk," darin gewohnt

håtten.

26. Die Hollen. (Helden bei Attendorn.)

Vor Zeiten haben in unsern Steinklippen kleine wilde Menschen gewohnt, die man Hollen nannte. Etliche hüteten den Bauern das Vieh, kamen aber nie in die Häuser und holten sich jeden Morgen das Butterbrot, welches man für sie hingelegt hatte. Das dauerte so lange, bis es den Bauern einfiel, ihnen Kleider hinzulegen. Da zogen sie weg, weil sie glaubten, die Kleidung solle der Lohn zur Verabschiedung sein. Cfr. Grimm Myth. 249.

27. Waldbeeren Lied chen. (Helden bei Attendorn.)

Tolle tolle toll min kuårf ies voll

ærden kann nitt

erer weren achte

span bitt oppet jår

-

völler wærden

[ocr errors]

stäit op leïker

usser weren siewene

aiken

wollen uns nitt wachten
well-wi wier te heåupe gån.

28. Desgl. (Kanstein.)

Strull strull min kurf is vull

-

[merged small][ocr errors][merged small]

29. Desgl. Kanstein.)

ess' ich gerne

[merged small][ocr errors][merged small]

hä steit op liker

wenn sie süße sind. wenn ich nach Hause komm Ich bin und bleibe fromm.

[blocks in formation]

schönen Heidelbeeren.

Stuårk stuårk stêne

miet dinen langen bênen — miet

30. Storchlied. (Warburg.)

dinen langen swick-swack ålden lüien brengstu wat.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

Wat wostu met warm wiäterken daun?
Mefsken wetten.

[ocr errors]
[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

35. Beim Ringeltanze der Kinder. (Warburg.)

[ocr errors]

Bauer beißt

Johannes van Briämen latîner la tiämen vi wellt den besten vugel fangen ene sall en stroh sammeln stroh weffe dem öttken (Kuhchen) giewen öttken sall us miälk giewen miälk weffe dem kättken giewen

[ocr errors]

kätt

ken sall us mûesken fangen mûesken weffe in rôk hangen wenn de hochtitsgeste kuemt mëint se, et wære ne

[blocks in formation]
[ocr errors]

un is 't 'n ållen hundedreck.

36. Krepirt eine Kuh im Hause, so wird der Kluthahn getödtet.

(Warburg.)

Use wittkopp dëi is daut: nu slå ock usen kluthân daut!

37. Im Kreise Brilon hålt man den Flügelstaub der Schmetters linge für Gift, daher die Benennung Giftvogel.

38. An die Schwalbe. (Werl.)

At iek genk, was alles vull,

schuiër un schoppen, kisten un kasten,

at iek weïer kwam,

was alles verrüetelt, verdüetelt un verdüäræset.
fitt fitt fårt fitt!

[blocks in formation]
[ocr errors]

Te råen im stocke ies en klein männken daut so gern bëir-un-braut.

41. Nieheim im Paderbornschen.

Billerbeick un Belle Stëimen innem felle innem grunt de schriwer wiegt en punt.

42. Twerke, (Grewen bei Münster.)

[ocr errors][merged small]
[ocr errors][merged small]

Unweit Grewen gibt es einen Sandberg, in welchem viele Lö, cher sind. Darin haben vor Zeiten Zwerge gehauset, welche den Anwohnern die Zukunft vorhersagten. Einen Bauer, der sich Raths erholen wollte, beschieden die Zwerge auf den folgenden Morgen. Er kam nach Sonnenaufgang. Da rief man ihm zu: Dat de buër nitt weit, wann de sunne upgeit! und er mußte unberathen wieder abziehen. Cfr. Grimm Myth. S. 434.

Fuchs und Wolf im Milchkeller.

Volkssage und Mundart von Hemer bei Iserlohn.
Vgl. R. V. I, 17 v. 1453.

[blocks in formation]

se sätten sick op wäiken mofs,

dä unner äiner äike wofs,

un Rainke niemt te äirst 'et wårt.

,,minn vadder," siet hä,,,wär't am bårt*)

iu wuål, wann y en leckern frat
te krygen wüsten?"

9999

ach! ick at,"

siet Ysegrim,,,,, sint gistern nitt,
so dat de smacht mi griusam bitt.
wiet' y diäs råt, so helpt mi snår!""
drop siet de fofs: „ick wäit füärwår
då genten guede miälk him biur

im keller, mäistlick twårens **) siur,
doch finn-vi wuål noch smant derop."
de wulf versett':,,,, dann, vadder, topp!
iek wåg' met iu dat åventuir;

seau smächtrich löipt me wuål düär't suir.""
se kwamen båll' om huåwe an,

et slaip noch jann un jäidermann.

då wäis de fofs en buål, dat genk

taum keller un was fry wuåt ***) eng',
men äwwer glückelck doch so wyt,
dat schriäwe Ysegrim met flyt

der düär den butten kwetten konn.

6666

hä suiht de miälk un raüpt: „,,, ah bon!"

fällt fårtens drüäwer hiär met gyr,

un bå hä fiäget blitt nien spyr

*) am Sinn, angenehm,

**) zwar.

***) ziemlich.

-

im napp,
äin daun, of saüt of siur,
hä friet't vüär faute futt dem biur.
de fofs derwyle snaigt den smant,
van mangem nappe bleåut am rant,
dann wann 'e plunnermiälke findt,
so tiuskt met saüter hai geswint.
men af un an versäukt he dann,
of düär 'et huål sinn biuk noch kann.
as hai dat weske mål edån,

siet Ysegrim:,,,, minn hær kumpån,
batt gått y doch so vake 'riut?""
de fofs derop: „füär siekre hiut
sinn ick besuårgt. ick kyk' mi drüm
all tüskendüär om huawe üm,
of eåuk bai küemt, füär jäiden gank
gebuirt mi wisfe iuë dank." -
dat miusen gäit niu wyer lofs:
et friet' de wulf, et snaigt de fofs.
seau blitt se noch en wylken drin,
dann denkt de fofs in synem sinn:
„et wärt füär my enhant wuål*) tyt
un't luak es niu noch iäwen wyt
enauch üm düär te kriupen, gäit
un findt den biur dä jüst opstäit,
diäm siet 'e fårts:,,batt giet i my,
wann iek u helpe, dat i fry
den röiwer fangt, dai

[ocr errors]
[ocr errors]

as ick wäit

der schåpe iu so viel teräit.
iek schaffe'n iu opstunds herby,
so y mi luåvt, dat uåpen sy
iu' geåusestall 'ne ents'ge nacht,
verstått mi recht!
so sunner wacht."
dai prys was wuål dem biur wuåt greåut,
doch woll hå gærn des wulwes deåut,
drüm siet 'e: Raink', ich niäm' dat an;
en wårt en wårt, en mann en mann!

*) wol bald,

---

« ก่อนหน้าดำเนินการต่อ
 »