Latin Literature of the Empire, àÅèÁ·Õè 1Alfred Gudeman Harper & brothers, 1898 |
©ºÑºÍ×è¹æ - ´Ù·Ñé§ËÁ´
¤ÓáÅÐÇÅÕ·Õ辺ºèÍÂ
adeo adhuc adversus Agamemnon aliquid aliud animi animo animum artis Augustus auris Book caelo Caesar causa Ceterum coepit cotidie cuius cuncta deinde deos deus eius eloquentiae eorum esset facere fecit fortuna fuisse hercule Homerum hominum huius hunc ideo illa ille illi illis illo illud illum immo ingenii inquit interim Iovem Iovis ipsa ipsis ipso ipsum ista Itaque Iuno Iuppiter iussit magis manus maxime mihi minus Mithridates multa natura nemo neque Nero nihil numquam nunc omnibus omnis omnium Orcus philosophia pictura pinxit Pompeius posse possit potest prae primum Psyche quamquam quidquid quis quisque quos rei publicae rerum satis scripsi semper senatus Seneca sicut simul sine sint sive somnus statim studiis suae suam summa super suum tamen tamquam tantum Tiberius tibi Trimalchio tunc unum Varro velut Vergilius verum Vespasianus vinum vitae Vitellium vitia work
º·¤ÇÒÁ·Õèà»ç¹·Õè¹ÔÂÁ
˹éÒ 280 - Si quis piorum manibus locus, si, ut sapientibus placet, non cum corpore extinguuntur magnae animae, placide quiescas, nosque domum tuam ab infirmo desiderio et muliebribus lamentis ad contemplationem virtutum tuarum voces, quas neque lugeri neque plangi fas est.
˹éÒ 152 - Optima quaeque dies miseris mortalibus aevi Prima fugit; subeunt morbi tristisque senectus Et labor, et durae rapit inclementia mortis.
˹éÒ 329 - ... et pereuntibus addita ludibria, ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent aut crucibus adfixi [aut flammandi atque], ubi defecisset dies, in usu[m] nocturni luminis urerentur.
˹éÒ 28 - Et ut primo ad consequendos quos priores ducimus accendimur, ita ubi aut praeteriri aut aequari eos posse desperavimus, studium cum spe senescit, et quod adsequi non potest, sequi desinit et velut occupatam relinquens materiam quaerit novam, praeteritoque eo, in quo eminere non possumus, aliquid, in quo nitamur, conquirimus, sequiturque ut frequens ac mobilis transitus maximum perfecti operis impedimentum sit
˹éÒ 345 - Nubes, incertum procul intuentibus, ex quo monte (Vesuvium fuisse postea cognitum est), oriebatur, cuius similitudinem et formam non alia magis arbor quam pinus expresserit. Nam longissimo velut trunco elata in altum quibusdam ramis diffundebatur, credo, quia recenti spiritu evecta, dein senescente eo destituta aut etiam pondere suo victa in latitudinem vanescebat.
˹éÒ 252 - Lucilium fluere lutulentum et esse aliquid quod tollere possis, putat. Nam eruditio in eo mira et libertas atque inde acerbitas et abunde salis.
˹éÒ 248 - Est enim proxima poetis et quodam modo carmen solutum, et scribitur ad narrandum, non ad probandum, totumque opus non ad actum rei pugnamque praesentem, sed ad memoriam posteritatis et ingenii famam componitur; ideoque et verbis remotioribus et liberioribus figuris narrandi taedium evitat.
˹éÒ 355 - Universum aliquid, quod quasi certam formam habeat, constitui potest. conquirendi non sunt; si deferantur et arguantur, puniendi sunt, ita tamen, ut, qui negaverit se Christianum esse idque re ipsa manifestum fecerit, id est supplicando dis nostris, quamvis suspectus in praeteritum, veniam ex paenitentia impetret.
˹éÒ 97 - Omne genus enim poma volo sint circa cineres meos et vinearum largiter. Valde enim falsum est vivo quidem domos cultas esse, non curari eas ubi diutius nobis habitandum est. Et ideo ante omnia addici volo: «Hoc monumentum heredem non sequatur».
˹éÒ 77 - Primigeni, crede mihi, quicquid discis, tibi discis. Vides Phileronem causidicum : si non didicisset, hodie famem a labris non abigeret. Modo, modo collo suo circumferebat onera venalia, nunc etiam adversus Norbanum se extendit. Litterae thesaurum est, et artificium nunquam moritur.