ÀҾ˹éÒ˹ѧÊ×Í
PDF
ePub

27. U kollhom stangbu, ylli hekk kŷnu jystaqsu luyluqin jaĭdu bejnŷthom: "I'jkun dan? u'tanlim gdid hŭa dâna? ladarba ukyl jgŷnal johorgu byl jedd ly ruŷh ly mnyggsæ, u jysymau mynnu.

28. U myn dik ys-sŷna hareg habru mañ l' art kollha tal Talilĭa.

27. Et mirati sunt omnes, ita ut se dicentes: conquirerent inter Quidnam est hoc? quænam doctrina hæc nova? quia in potestate etiam spiritibus immundis imperat, et obediunt ei.

28. Et processit rumor ejus statim in omnem regionem Galilææ. 29. Et protinus egredientes de

monis, et Andreæ cum Jacobo, et Joanne.

29. U fylli hargu mys-synaтôтa, geu fyd-dâr synagoga, venerunt in domum Sita шImůn, u ta Yndriæ man Gâkbu, u mañ Guân. 30. U himŷt Imun kŷnet myшhutæ fys-sodda byd-deni: u mynnufih qolulu biha.

31. U Gesu melli resaq fejnha, qajjymha

30. Decumbebat autem socrus Simonis febricitans: et statim dicunt ei de illa.

31. Et accedens elevavit eam, ap

melli hâdha mn' ĭdha: u mellidâna yd-deni prehensa manu ejus: et continuò hallŷha, u kŷnet yddůr bĭhom.

32. U fylli sâr fyl nauia uhin yu-шemu kŷnet nâbet, bdeu jgibûlu qoddŷmu yl morda kollhä, u ly mgŷnen:

33. U yl belt kollha kŷnet ngemnet qoddŷm yl bŷb.

34. U qauva vyzq nŷs, li kŷnu jbâtu myn

dimisit eam febris, et ministrabat eis.

32. Vespere autem facto cùm occidisset sol, afferebant ad eum omnes malè habentes, et dæmonia habentes:

33. Et erat omnis civitas congregata ad januam.

34. Et curavit multos, qui vexabantur variis languoribus, et dæ

bosta alejjel, u hareg uyzq ujâten, u ma kŷnu monia multa ejiciebat, et non sinejyrbilhom jytkellmu, bylli kynu jafuh.

35. U fylli qôm bosta qabel yl qabeш, hareg môr fyl vahui, u hemma qanad jytlob l'Alla.

bat ea loqui, quoniam sciebant eum.

35. Et diluculo valde surgens, egressus abiit in desertum locum, ibique orabat.

36. U gybed nal urâh шmún, u dauk li kŷnu 36. Et prosecutus est eum Simon,

minu.

37. U mellikŷnu sabůh, qolůlu: Ylli kollhom qyndin jfyttuuk.

38. U qolylhom: Ejjeu ymmorru fyr-rhajjel yl qoröb, u fyl blyt, byuq hemmæ ukyl ynnydi yl kelma: ladarba gejt nal din yl haga. 39. U kŷn jnydiha fys-synatorijŷt tanhom, u mal Talilia kollha, u jobrog yu-ujâten. 40. U gŷ nandu uŷhed mgydden jytolbu: u nar-rkobbtejh qallu: Jŷk trid, tystañ tnaddafni. 41. U Gesu, bylli hann nalih, medd ĭdu: u hňa u jmyssu, qallu: Yrrid: Yndâf.

42. U melli kŷn qôl hekk, mynnufih yl gdŷm môr mynnu, u ndâf.

43. Mbanad heddēdu, u mynnufih bantu barra: 44. U qallu: Ara taid lyl had: yzdæ můr, ŭri rûhek lyr-rajjes tal qassisin, u âti nal tyndifek, dâk li uyssæ Mose b'uhŷdæ lejhom.

45. Yzdæ dak melli hareg bydæ jnŷdi, u jujerred yl klŷm, ylli b' hekk mbanad Gesu ma kynu jystan jydhol yzjed fyl belt byd-dŷher, yzdæ jybqan barra fly muarrab, u yn-nýs kŷnu jyngemau fejnu myn kollymkŷn. (64)

et qui cum illo erant.

37. Et cùm invenissent eum, dixerunt ei: Quia omnes quærunt te.

38. Et ait illis: Eamus in proxi

mos vicos, et civitates, ut et ibi prædicem: ad hoc enim veni.

39. Et erat prædicans in synagogis eorum, et in omni Galilæa, et dæmonia ejiciens.

40. Et venit ad eum leprosus deprecans eum: et genu flexo dixit ei: Si vis, potes me mundare.

41. Jesus autem misertus ejus, extendit manum suam: et tangens eum, ait illi: Volo: Mundare.

42. Et cùm dixisset, statim discessit ab eo lepra, et mundatus est. 43. Et comminatus est ei, statimque ejecit illum:

44. Et dicit ei: Vide nemini dixe

ris: sed vade, ostende te principi sacerdotum, et offer pro emundatione tua, quæ præcepit Moyses in

testimonium illis.

45. At ille egressus cœpit prædicare, et diffamare sermonem, ita

utjam non posset manifestè introïre locis esset, et conveniebant ad eum

in civitatem, sed foris in desertis

undique.

CAPUT SECUNDUM.

U RAGAN dahal f Kafarnahúm vara uyi erbnatijŷm,

ET iterum intravit Capharnaum post dies,

2. Et auditum est quòd in domo

2. Ŭ stamaō ylli kŷn fyd-dâr, u ngemnu uyzq nŷs, ylli ma kynetu tasan anqas man duâr yl esset, et convenerunt multi, ita ut bŷb, u kŷn jkellymhom yl kelma.

3. U geu gybûlu vŷhed mantŭb, li kŷn merfûn myn erbna.

[ocr errors]

4. U bylli ma kynûu jystnu jaaddûh fejnu byl kotra tan-nys, kyufu ys-saqaf fejn hu kŷn: u melli fethûh nyzzlu ys-sdejda, li fiha yl mantub kŷn mymdud.

non caperet neque ad januam, et loquebatur eis verbum.

3. Et venerunt ad eum ferentes paralyticum, qui a quatuor portabatur.

4. Et cùm non possent offerre eum illi præ turba, nudaverunt tectum ubi erat: et patefacientes submiserunt grabatum, in quo paralyticus jacebat.

5. Cùm autem vidisset Jesus fidem illorum, ait paralytico: Fili, dimittuntur tibi peccata tua.

6. Erant autem illic quidam de Scribis sedentes, et cogitantes in cordibus suis:

5. Mbanad Gesu melli râ tuemminhom, qôl lyl mantŭb: Ja yben, jynṇafrůlek dnubŷtek. 6. U fylli hemmæ kynu qyndin uhûd myl Kyttybin, u li kŷnu jythâsbu fy qlubhom: 7. Ylkif yn hi ylli dâna qŷned hekk jytkellem? hua qŷned jydni. Min jystan janfer yd-dnubŷt, mat. Quis potest dimittere pecnajr Alla vahdu?

8. Hekdæ kif Gesu naraf b'dehnu ylli davka kŷnu qyndin hekk jaħsbu geuuæ fihom, qolylhom: шlyn hu li qyndin tythâsbu fy qlubkom?

7. Quid hic sic loquitur? blasphe

cata, nisi solus Deus?

8. Quo statim cognito Jesus spi

ritu suo quia sic cogitarent intra se, dibus vestris ?

dicit illis: Quid ista cogitatis in cor

9. Quid est facilius dicere paralytico: Dimittuntur tibi peccata: an

9. Myn abfef taid lyl mantŭb: Jynnafrůlek dnubŷtek: jankella tлid: Qum, arfañ soddētok, dicere: Surge, tolle grabatum tuum, u ymui?

et ambula?

10. Ut autem sciatis quia Filius hominis habet potestatem in terra

10. Bŷu ymmelæ tkûnu tâfu ylli Byn yl bnŷdem nandu yl jedd fl' art ylli jystan janfer dimittendi peccata, (ait paralytico) yd-dnubýt, (qôl lyl mantub)

11. Jin naidlek: Qum, arfan soddētok, u mur f' dârek.

12. U dâka mynnufih qôm: u, fylli qabad yssodda, telaq môr qoddým kollhad, ylli b'hekk yl köll kŷnu jystangbu, u juegghu l'Alla, bylli jaidu: Ylli hekk qad ma rajna.

13. U hareg myn gdid mór lejn yl bahar: u yn-nŷs kollhä gŷt tylhqu, u kŷn jnallymhom.

14. U melli kŷn naddej, lemah yl Levi ta

11. Tibi dico: Surge, tolle grabatum tuum, et vade in domum tuam.

12. Et statim surrexit ille: et,

sublato grabato, abiit coram om

nibus, ita ut mirarentur omnes,

et honorificarent Deum, dicentes: Quia nunquam sic vidimus.

13. Et egressus est rursus ad. mare: omnisque turba veniebat ad eum, et docebat eos.

14. Et cùm præteriret, vidit Levi Alphæi

ait illi: Sequere me. Et surgens

Alfeu qŷned f' hanût tal nuqur, u qallu: Eija Alpha sedentem ad telonium, et mini. U dák fylli qôm, rhŷlhæ naÎ urâh.

15. U gŷt, ylli hua u mytki fuq yl mejdæ fyd-dâr ta dâk, bosta nauшarín, u mydynbin kŷnu mytkijin flymkŷn mañ Gesu, u maddiuquqipli tinu: nalŷu kynu hemmæ ukyl vyzq, mylli kŷnu myujin urâh.

16. Yzdæ yl Kyttybín, u yl Farisejjä, fylli rauh ylli kŷn jŷkel mal nauuarin, u mal mydynbín, bdeu jaidu lyd-diuquqipli tinu: Yl nalŷu

secutus est eum.

in

15. Et factum est, cùm accumberet

domo illius, multi publicani, et Jesu, et discipulis ejus: erant enim multi, qui et sequebantur eum.

peccatores simul discumbebant cum

[blocks in formation]

Maallymkom qŷned jykel u jyurob mal nauuparin, u mal mydynbin?

17. Fylli saman dân Gesu, qallhom: Yl qauuijin-shâh ma jahtygûu tabib, yzdæ yl mehmumin: nalŷu jŷn ma gejtų bŷu nsih lyn-nys-sevue, yzdæ lyl mydynbin.

et peccatoribus manducat et bibit Magister vester?

17. Hoc audito Jesus ait illis: Non necesse habent sani medico, sed qui malè habent: non enim veni vocare justos, sed peccatores.

18. Et erant discipuli Joannis, et Pharisæi jejunantes: et veniunt, et dicunt illi: Quare discipuli Joan

18. U kŷnu hemma yd-diuquqipli ta Guân, u Farisejjæ sajjmin: u geu, jaidûlu: Yl nalæ yd-diuquipli ta Guân, u yl Farisejjæ qyndin nis, et Pharisæorum jejunant, tui jsûmu, u yd-diuquqipli tinak ma jsumůų?

19. Ymmæ Gesu qolylhom: Jaqau yl haddârä jystou jsumu, samet yl narus húa manhom? Sa kemm zmŷn nandhom manhom yl narus, ma jystaŭ jsŭmu.

autem discipuli non jejunant?

19. Et ait illis Jesus: Numquid possunt filii nuptiarum, quamdiu sponsus cum illis est, jejunare? Quanto tempore habent, sponsum, non possunt jejunare.

secum

20. Venient autem dies cùm auferetur ab eis sponsus: et tunc je junabunt in illis diebus.

20. Yzdæ nâd jŷgi zmŷn metæ jyttyhdylhom yl narůs: u mbanad jsŭmu f' dauk yz-zmynijŷt. 21. Had ma jhit roqna ta harqa gdidæ f'lybsæ qadimæ: jýklile yl myzjûd yl gdid jygbed assuit vestimento veteri: alioquin yl qadim, u yt-tycrita yssir akbar.

21. Nemo assumentum panni rudis

aufert supplementum novum a veteri, et major scissura fit.

22. Et nemo mittit vinum novum in utres veteres: alioquin dirumpet vinum utres, et vinum effundetur, et utres peribunt: sed vinum novum in utres novos mitti debet.

22. U had ma jymlæ nbid gdĭd fy zquq qodma: jŷklile ly nbid jaqsam yz-zquq, u ly nbid jydderræ, u yz-zquq jyntylfu: yzdæ ly nbid ylgdid nandu jymtylæ geuuæ zquq godod. 23. U gara ukyl ylli ys-Sid (Gesu) hua u mŷui qalb yz-zaran nhâr tâ sybt, yd-diujipli minus sabbatis ambularet per sata, tinu qabdu dyhlin lgeuuæ, u jaqtau ys-sbul.

24. Mbanad yl Farisejjä kŷnu jaidŭlu: Tarâu, u' qyndín janmlu nhâr ta sybt, hâga li ma tyшraqu?

25. U qolylhom: Qad ma qrajtu u' namel David, metæ kellu yl lyguæ, u hâdu yl gủn hňa, u li kŷnu minu?

23. Et factum est iterum cùm Doet discipuli ejus cœperunt progredi, et vellere spicas.

24. Pharisæi autem dicebant ei: Ecce, quid faciunt sabbatis quod non licet?

25. Et ait illis: Numquam legistis quid fecerit David, quando necessitatem habuit, et esuriit ipse, et qui cum eo erant?

26. Quomodo introïvit in domum

26. Kif dahal f' dâr Alla fy zmŷn Abjatâr Dei sub Abiathar principe sacerdorajjes yl qassisín, u kŷl yl hobzŷt tal proposizjôn, li ma kŷnu uŷraq jŷklu, barra myl qassisin, u tâ lyl dauk, li kŷnu mínu?

27. U kŷn jaidylhom Gesu: Ys-sybt ntnamel .nal bnŷdem, u le yl bnŷdem nas-sybt.

tum, et panes propositionis manducavit, quos non licebat manducare, nisi sacerdotibus, et dedit eis, qui cum eo erant?

27. Et dicebat eis: Sabbatum propter hominem factum est, et non homo propter sabbatum. 28. Itaque Dominus est filius ho

28. U hekk byn yl bnŷdem húa Sĭd ys-sybt ukyl. minis, etiam sabbati.

CAPUT TERTIUM.

U DAHAL myn gdid fys-synaтôтa: u kŷn hem- Er introïvit iterum in synagogam:

mæ bnŷdem li kellu ĭdu jŷbsæ.

2. U kŷnu jhârsu bŷų jarau, jŷk jfejjaqu fyssybtijŷt, byu jyulûh.

3. U qôl lyl bnŷdem li kellu ĭdu jŷbsæ: Qûm byl uyqfæ fyn-nofs.

4. U qolylhom: Jyuraq ylli fys-sybtijŷt

et erat ibi homo habens manum aridam.

2. Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.

3. Et ait homini habenti manum aridam: Surge in medium.

4. Et dicit eis: Licet sabbatis befacere, an perdere ? At illi tace

uŷhed janmel yl gid, jankella yd-deni? ylli nefacere, an malè? animam salvam uŷhed jâti yl hajja, jankella jneĥhiha? Yzdæ dauka baqnu hymdín.

bant.

5. U fylli hâres lejhom bl' ykreh, mhassar fuq yl nama ta qalbhom, qôl lyl dák yl bnŷdem: Mydd idek. Umeddha, u idu rtaddytlu. 6. Mbanad fyllu hargu yl Farisejjä, mynnu

U

5. Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super cæcitate cordis eorum, dicit homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.

6. Exeuntes autem Pharisæi, sta

fíh qandu jyftŷhmu fuqu mal Hyrodjin kif tim cum Herodianis consilium fanandhom jyqyrdûh.

7. U Gesu byd-diumipli tiau tuarrab nan-naha tal bahar: u bosta nýs myl Talilia, u myl Lhudía, marru urâh,

8. U myn Gerusalŷm, u myll' Idumia, u myn lhynn myl Gordân: u kotra kbira mylly duâr ta Sur, u ta Sajdŭn, geu fejnu bylli kŷnu semau yl negubijýt yl kbâr, li kŷn janmel.

9. U qôl lyd-diuquqipli tinu ylli jahtŷg dŋajsa ckejknæ nalih mynĥabba fyl kotra tan-nŷs, bŷu ma jrossŭhty.

ciebant adversus eum quomodo eum perderent.

7. Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare: et multa turba a Galilæa, et Judæa, secuta est eum,

8. Et ab Ierosolymis, et ab Idumæa, et trans Jordanem: et qui circa Tyrum, et Sidonem, multitudo magna, audientes, quæ faciebat, venerunt ad eum.

9. Et dixit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum.

10. Multos enim sanabat ita ut

10. Лalŷu kŷn jfejjaq vyzq ylli kemm nýs kellhom dmýmel kynu jyttŷfau nal fuqu by irruerent in eum ut illum tangerent jmyssuh.

11. U ly ruŷh ly mnyggsin, uhin kŷnu ja

quotquot habebant plagas.

11. Et spiritus immundi, cùm illum videbant, procidebant ei: et

rauh, utehtu qoddýmu: u najjtu, bylli jaidu: clamabant, dicentes:
12. Ynt ynti l' Yben t' Alla. U kŷn jheddyd-
hom shih bŷu ma jykufûhu.

13. U hua u tŷlan nal gybel sejjah nal mĭnu dauka li hu rŷd: u geu fejnu.

14. U namel ylli jkunu minu tnâu: u Буш jybnathom jnŷdu yl kelma.

15. U tâhom yl jedd ylli jystau jqauuu myl mardijŷt, u johorgu yu-ujâten.

16. Ü lyl шImun semmŷh Pŷtru:

17. U lŷl Gâkbu ta Zebedeu, u lyl Guân hŭ Gâkbu, u semmŷhom Boanerges, li jygifŷri, Ulŷd yr-ranad:

18. U l'Yndriæ, u Filep, u Bartolomeu, u Matteu, u Tumâs, u Gâkbu ta Alfeu, u Taddeu, u шImun yl Qannâni,

19. U Gûda Yskarjôte, li mbanad bŷnu. 20. Mbanad fyd-dâr: u regnet ngemnet geu yl kotra tan-nys, ylli ma kynûu anqas jystnu jyklu yl hobz.

21. U melli kŷnu semau nŷsu, hargu bŷu jzommůh: nalŷuq kŷnu jaidu: Ylli hass mobhu. 22. U yl Kyttybín, li kŷnu nyzlu myn Gerusalŷm, kŷnu jaĭdu: Ylli nandu mínu Banalzebub, uylli hŭa jobrog yu-ujâten myn nýs b'sultân yuq-ujâten.

23. Mbanad melli sejjhylhom bydæjnidylhom

12. Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.

13. Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse: et venerunt ad eum.

14. Et fecit ut essent duodecim cum illo: et ut mitteret eos prædi

care.

15. Et dedit illis potestatem curandi infirmitates, et ejiciendi dæmonia.

16. Et imposuit Simoni nomen Petrus:

17. Et Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem Jacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui:

18. Et Andream, et Philippum, et Bartholomæum, et Matthæum, et Thomam, et Jacobum Alphæi, et Thaddæum, et Simonem Cana

næum,

19. Et Judam Iscariotem, qui et tradidit illum.

20. Et veniunt ad domum: et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare. 21. Et cùm audissent sui, exierunt

tenere eum: dicebant enim: Quo

niam in furorem versus est.

22. Et Scribæ, qui ab Ierosolymis

descenderant, dicebant: Quoniam Beelzebub habet, et quia in prin

cipe dæmoniorum ejicit dæmonia.

23. Et convocatis eis in parabolis tanas satanam ejicere?

byt-tyubihŷt: Kif qad uitân jystan jobrog dicebat illis: Quomodo potest sauitân?

24. U jŷk qad saltna tytqassam fihæ nfyshæ, dik ys-saltna ma tystâш tŷqaf.

24. Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.

25. U jŷk qad dâr tynferaq bejn nfyshæ, dik yd-dâr ma tystâu tŷqaf.

26. U jŷk qad yuq-uitân jqům nalĭh yn-nyfsu, nferaq, u ma jystâш jŷqaf, yzdæ jyntemm. 27. Had ma jystan jydhol fyd-dâr tal qauui

25. Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa

stare.

26. Et si satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet. 27. Nemo potest vasa fortis in

bŷш jahtaf hvejjgu, jŷk qabel ma jorbotu yl gressus in domum diripere, nisi

qavui, u mbanad jnazzan yl dâru.

28. Tahaqq nnidylkom, ylli lyl ulŷd yl bnyd

priùs fortem alliget, et tunc domum ejus diripiet.

28. Amen dico vobis, quoniam

min jynnafru yd-dnubŷt kollha, u yd-dana, li omnia dimittentur filiis hominum jkunu daau:

29. Yzdæ min jydni nar-Rûh tal qdusiæ, ma

peccata, et blasphemiæ, quibus blasphemaverint:

29. Qui autem blasphemaverit in

jkollûu manfra nal dejjem, ymmæ jkûn hâti Spiritum sanctum, non habebit re

tal htia ta dejjem.

30. Bylli kŷnu jnĭdu: Ylli nandu yr-rûh ly mnyggsæ.

31. U geu ommu u l'ahua: u bylli baqnu barra bantu nalĭh, jsejjĥûlu,

32. U kŷnet qŷndæ mañ duâru byl qŷndæ

missionem in æternum, sed reus erit æterni delicti.

30. Quoniam dicebant: Spiritum immundum habet.

31. Et veniunt mater ejus et fratres: et foris stantes miserunt ad eum, vocantes eum,

32. Et sedebat circa eum turba: et dicunt ei: Ecce mater tua, et

bosta nŷs: u qolŭlu: Hemmæ barra ommok, fratres tui foris quærunt te. u hutek qyndin jfyttuŭk.

33. U hua uygeb, qolylhom: Mín hi ommi, u húti?

33. Et respondens eis, ait: Quæ est mater mea, et fratres mei?

34. Et circumspiciens eos, qui in circuitu ejus sedebant, ait: Ecce

34. U hâres mañ duâru lejn dauk, li kŷnu
qyndin byl qŷndæ fyd-daura, qôl: Trauhomu mater mea, et fratres mei.
haun ommi, u huti.

35. Nalŷu dak li janmel li jrid Alla, dâka hŭa hĩa, u ohti, u ommi.

CAPUT QUARTUM.

U RAGAПbydajnallem hada yl bahar: ungem-
net mañ duâru kotra ta nŷs kbíræ, ylli talan
fyd-dajsa bŷu qanad fuq yl bahar, u yn-nŷs
kollha kŷnet fl' art man duâr yl bahar :
2. U kŷn jaallymhom byt-tyubihŷt uyzq
huejjeg, u f' tanlĭmu kŷn jaidylhom:

3. Ysymau: trâku, hareg yz-zerrŷni bŷu jyzran.

4. U hua u jyzrañ, byccæ myz-zerrýna vaqnet man túl yt-triq, u geu yt-tjur tas-semæ, u kylůhæ.

5. Byccæ obra vaqet fuq yl mozrâr, fejn ma kellhŷ bost' art: u nybtet fís, bylli ma kellhŷu nyli tal art:

6. U metæ telnet yш-шemш, ynkuŷt: ubylli ma kellhŷu nyrq, nyufet.

7. U byccæ obra uaqnet fyu-uuŷk: u yuuquŷk aleu, u hanquha, u ma tâtu nallæ.

8. U yz-zerrýna l'obra vaqnet f'art tajjba: u tât allæ li alŷt, u kybret, u gŷbet valida tlytin, vaĥdæ syttin, u uahdæ miæ.

35. Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.

Er iterum cœpit docere ad mare:

et congregata est ad eum turba multa, ita ut navim ascendens se

deret in mari, et omnis turba circa

mare super terram erat:

multa, et dicebat illis in doctrina

2. Et docebat eos in parabolis

sua:

3. Audite: ecce exiit seminans ad seminandum.

4. Et dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres cæli, et comederunt illud.

5. Aliud verò cecidit super petrosa, ubi non habuit terram multam: et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terræ:

6. Et quando exortus est sol, ex

stuavit: et eo quod non habebat

radicem, exaruit.

7. Et aliud cecidit in spinas: et

ascenderunt spinæ, et suffocaverunt

illud, et fructum non dedit.

8. Et aliud cecidit in terram bonam: et dabat fructum ascendentem, et crescentem, et afferebat unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.

« ¡è͹˹éÒ´Óà¹Ô¹¡ÒõèÍ
 »