Cornelii Taciti opera, เล่มที่ 1

ปกหน้า
Tauchnitz, 1855 - 332 หน้า

จากด้านในหนังสือ

ฉบับอื่นๆ - ดูทั้งหมด

คำและวลีที่พบบ่อย

บทความที่เป็นที่นิยม

หน้า 123 - viguerit: unde dubitare cogor, fato et sorte nascendi, ut cetera, ita principum inclinatio in hos, offensio in illos, an sit aliquid in nostris consiliis, liceatque inter abruptam contumaciam et deforme obsequium pergere iter ambitione ac periculis vacuum, at Messalinus Cotta haud minus claris maioribus, sed animo diversus, censuit cavendum senatus consulto ut quamquam insontes
หน้า lxvi - dicendis non defuere decora ingenia, doñee gliscente adulatione deterrerentur: Tiberii Gaique et Claudii ac Neronis res florentibus ipsis ob metum falsae, postquam occiderant, recentibus odiis compositae sunt: inde consilium mihi pauca de Augusto et extrema tradere, mox Tiberii principatum et cetera, sine ira et studio, quorum causas procul habeo. Postquam Bruto et Cassio caesis nulla
หน้า 313 - in crimine incendii quam odio humani generis convicti sunt; et pereuntibus addita ludibria, ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent, aut crucibus affix!, aut flammandi, atque ubi defecisset dies, in usum nocturni luminis urerentur. hortos suos ei spectaculo Nero obtulerat et circense ludicrum edebat, habitu aurigae permixtus plebi vel
หน้า 312 - ас pervigilia celebravere feminae quibus mariti erant. sed non ope humana, non largitionibus principis aut deum placamentis decedebat infamia, quin iussum incendium crederetur; ergo abolendo rumori Ñero subdidit reos et quaesitissimis poenis affecit quos per flagitia invisos vulgus Christianos appellabat. auctor nominis eius Christus Tiberio imperitante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio affectus erat,
หน้า 134 - et optimatium ingénia qui maxime perdidicerant, callidi temporum et sapientes credebantur, sic converso statu ñeque alia re Romana quam si unus imperitet, haec conquiri tradique in rem fuerit, quia pauci prudentia honesta ab deterioribus, utilia ab noxiis discernunt, plures aliorum eventis docentur. ceterum ut profutura, ita minimum oblectationis adferunt; nam situs gentium, varietates proeliorum, clari ducum exitus
หน้า 8 - agmine circumveniunt. stabat Drusus, silentium manu poscens; illi quotiens oculos ad multitudinem rettulerant, vocibus truculentis strepere, rursum viso Caesare trepidare; murmur incertum, atrox clamor et repente quies; diversis animorum motibus pavebant terrebantque : tandem interrupto tumultu litteras patris récitât, in quis perscriptum erat praecipuam ipsi fortissimarum legionum curam, quibuscum plurima bella toleravisset; ubi primum a luctu
หน้า 3 - implicabantur. at patres, quibus unus metus si intellegere viderentur, in questus, lacrimas, vota effundi; ad déos, ad effigiem Augusti, ad genua ipsius manus tendere, cum proferri libellum recitarique iussit: opes publicae continebantur, quantum civium sociorumque in armis, quot classes; régna, provinciae, tributa aut vectigalia et necessitates ас largitiones; quae cuneta
หน้า lxvii - per acies aut proscriptione cecidissent, ceteri nobilium, quanto quis servido promptior, opibus et honoribus extollerentur ac novis ex rebus aucti tuta et praesentia quam vetera et periculosa mallent. ñeque provinciae ilium rerum statum abnuebant, suspecte senatus populique imperio ob certamina potentium et avaritiam magistratuum, invalido legum auxilio, quae vi, ambitu, postremo pecunia turbabantur. Ceterum Augustus subsidia domination!
หน้า 118 - funus imaginum pompa maxime inlustre fuit, cum, origo luliae gentis Aeneas omnesque Albanorum reges et conditor urbis Romulus, post Sabina nobilitas, Attus Clausus ceteraeque Claudiorum effigies longo ordine spectarentur. 10 In tradenda morte Drusi quae plurimis maximeque fidis auctoribus memorata sunt retuli: sed non omiserim eorundem temporum rumorem, validum adeo ut nondum
หน้า 33 - terruit dira quies: nam Quintilium Varum sanguine oblitum et paludibus emersum cerneré et audire visus est velut vocantem, non tarnen obsecutus et manum [in]tendentis reppulisse. coepta luce missae in latera legiones metu an contumacia locum deseruere, capto propere campo humentia ultra; ñeque tarnen Arminius, quamquam libero incursu, statim prorupit, sed ut haesere

บรรณานุกรม