1 Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν, καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ της ἔστη, καὶ ἐπὶ καθέδρα λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν· 2 ἀλλ ̓ ἢ ἐν τῷ νόμῳ κυρίου τὸ θέλημα αὐτοῦ, ΕΝ καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρας καὶ ποιητηση ἀγρή σήση π νυκτός. 3 Καὶ ἔσται ὡς τὸ ξύλον τὸ πεφυτευ- - η μένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων, ὃ τὸν ἡγησε την καρπὸν αὐτοῦ δώσει ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καὶ τὸ φύλλον αὐτοῦ οὐκ ἀποῤῥνήσεται· καὶ πάντα, πως ὅσα ἂν ποιήσῃ, κατευοδωθήσεται. 4 Οὐχ οὕτως οἱ ἀσεβεῖς, οὐχ οὕτως, ἀλλ ̓ ἢ ὡς ὁ χνοῦς ὃν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπὸ προς ώπου τῆς γῆς. 5 Διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει, οὐδὲ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἐν βουλῇ δικαίων. 6'Οτι γινώσκει κύριος ὁδὸν δικαίων, καὶ ὁδὸς ἀσεβῶν ἀπολεῖται. β'. 1 Ινατί ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά; 2 Παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό, κατὰ τοῦ κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ· 3 Δια ῥήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν, καὶ ἀπορρίψωμεν ἀφ ̓ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν. Inscr. Β: ΨΑΛΜΟΙ. 1,1. Χ: ἐκ ἔστι, κ. ἐπὶ καθέδραν. 3. Β: ποιῇ (Χ: ποιεῖ). 4. EFX: ὡςεὶ χνες. 5. Β: ἀναστ. οἱ ἀσεβ. ... ἐδὲ ἁμαρτ. 2,1. EF+ (ab in.) Ψαλμὸς τῷ Δαυίδ. Χ: καινά. 2. At (in f.) Διάψαλμα (rell.*). רְשָׁעים תֹּאבֵד: 1,1. ftehet auf dem Weg. dW: Heil dem Manne. B.VE: Selig (ist) der Mann. A: Glückselig. dW: nach d. Frevler R. vE.A: nach d. Rathe d. Bösen (gehet). dW: den W. d. S. nicht betritt. vE: auf dem Size der Sp. B: Stuhle. dW: im Kreise! 2. finnet in f. Gefeße. B: nachsinnet. A: betrach tet. dW: über s. G. finnet. vE: nachdenkt! 3. Früchte. B.vE.A: wird sein. vE: Fr. gibt. Der Fromme und der Gottlose. Das Toben wider den Herrn. 1 1. 119,1.128,1; 8; Pr.4, 1438. Ps.25,4s. 112,1. Wohl dem, der nicht wandelt im Rath Job.21, 16.34, der Gottlosen, noch tritt auf den Weg der Sünder, noch sist, da die Spötter sizen; 2* sondern hat Luft zum Gesez des Herrn, und redet von seinem Gesetz Tag und 3 Nacht. Der ist wie ein Baum, gepflanzet an den Wasserbächen, der seine Frucht bringet zu seiner Zeit, und seine Blätter verwelken nicht; und was er macht, das geräth wohl. Dt.6,7.Jos. I. Beatus vir, qui non abiit in con- 1 silio impiorum, et in via peccatorum non stetit, et in cathedra Jer. 15,17. pestilentiae non sedit; *sed in 2 lege Domini voluntas ejus, et in 1,8. lege ejus meditabitur die ac nocte. *Et erit tamquam lignum quod 3 plantatum est secus decursus aquarum, quod fructum suum dabit in tempore suo, et folium (Es.1,30. ejus non defluet; et omnia, quaeSir.4,14. cumque faciet, prosperabuntur. Non sic impii, non sic, sed 4 92,13ss.Jer. Ez.47,12, [35,5.Job.21, 4 Aber so find die Gottlosen nicht, sondern wie Spreu, die der Wind verstreuet. tamquam pulvis quem projicit Zeph.2,2. ventus a facie terrae. Ideo non 5 Mt. 25,32. resurgent impii in judicio, neque 149,1. peccatores in concilio justorum. Job.23,10. Quoniam novit Dominus viam justorum, et iter impiorum peribit. * 5* Darum bleiben die Gottlosen nicht im Gericht, noch die Sünder in der Gemeine 6 der Gerechten. Denn der Herr kennet den Weg der Gerechten, aber der Gottlosen Weg vergehet. Gn. 18,19al. |