C. Cornelii Taciti Opera: from the text of Brotier; with his explanatory notes, àÅèÁ·Õè 2A. J. Valpy, 1834 |
©ºÑºÍ×è¹æ - ´Ù·Ñé§ËÁ´
¤ÓáÅÐÇÅÕ·Õ辺ºèÍÂ
adversus ætatis afterwards Agrippina ancient arma Armenia army Augustus belli bello bellum Britannicus Cæcina Cæsar Cæsarem Cæsaris Caligula called castra city Claudius cohortes coin coins consul consuls Corbulo Cremona cujus cuncta daughter death donec emperor exercitus first formerly fortunæ Galb Galba Galbæ games given great hæc haud head Hence Huet imperii Italy king learn Legio legiones legionum made mentioned Messalina miles militiæ militum Mithridates mother mount name Narcissus neque Nero Nero's Neronem Neronis Octavia omnibus Otho Otho's Othonem Othonis Pætus Parthia people Perhaps Piso place Plin Pliny præ præfectus prælio prælium prætorian prince Principis provinciæ public pugnæ quæ reign reipublicæ Romæ Romans Rome sæpe sæpius same says See St seems seen senate senatus Seneca Silanus simul sine soldiers suæ Suet Suetonius Syria Tacitus tamen tamquam Thrasea time troops Valens Vespasian Vespasiano vitæ Vitell Vitellio Vitellius Vologeses year years καὶ
º·¤ÇÒÁ·Õèà»ç¹·Õè¹ÔÂÁ
˹éÒ 105 - Cosso consulibus quin5 quennale ludicrum Romae institutum est ad morem Graeci certaminis, varia fama, ut cuneta ferme nova, quippe erant qui 'Cn. quoque Pompeium incusatum a senioribus' ferrent 'quod mansuram theatri sedem posuisset.
˹éÒ 167 - ... atque], ubi defecisset dies, in usu[m] nocturni luminis urerentur. hortos suos ei spectaculo Nero obtulerat, et circense ludicrum edebat, habitu aurigae permixtus plebi vel curriculo insistens. unde quamquam adversus sontes et novissima exempla meritos miseratio oriebatur, tamquam non utilitate publica, sed in saevitiam unius absumerentur.
˹éÒ 166 - Auctor nominis ejus Christus, qui Tiberio imperitante per Procuratorem Pontium Pilatum supplicio affectus erat. Repressaque in praesens exitiabilis superstitio rursus erumpebat, non modo per Judaeam, originem ejus mali, sed per urbem etiam, quo cuncta undique atrocia aut pudenda confluunt celebranturque.
˹éÒ 111 - ... sed ignoti inter se, diversis manipulis, sine rectore, sine affectibus mutuis, quasi ex alio genere mortalium, repente in unum collect!, numerus magis quam colonia.
˹éÒ 166 - Adfirmabant autem hanc fuisse summam vel culpae suae vel erroris, quod essent soliti stato die ante lucem convenire carmenque Christo quasi deo dicere secum invicem seque sacramento non in scelus aliquod obstringere, sed ne furta, ne latrocinia, ne adulteria committerent, ne fidem fallerent, ne depositum appellati abnegarent.
˹éÒ 165 - Sed non ope humana, non largitionib.us principis, aut deum placamentis decedebat infamia, quin jussum incendium crederetur. Ergo abolendo rumori Nero subdidit reos, et quaesitissimis poenis adfecit, quos per flagitia invisos vulgus Christianos appellabat.
˹éÒ 209 - Vitellius nec beneficio nec iniuria cogniti. dignitatem nostram a Vespasiano inchoatam, a Tito auctam, a Domitiano longius provectam non abnuerim: sed incorruptam fidem professis neque amore quisquam et sine odio dicendus est.