Jahrbuch für Philosophie und spekulative Theologie, àÅèÁ·Õè 21 |
¤ÇÒÁ¤Ô´àË繨ҡ¼ÙéÍ×è¹ - à¢Õ¹º·ÇÔ¨Òóì
àÃÒäÁ辺º·ÇÔ¨Òóìã´æ ã¹áËÅè§¢éÍÁÙÅ·ÑèÇä»
à¹×éÍËÒ
1 | |
25 | |
30 | |
42 | |
110 | |
122 | |
169 | |
245 | |
366 | |
367 | |
372 | |
375 | |
381 | |
385 | |
410 | |
436 | |
246 | |
251 | |
257 | |
268 | |
290 | |
310 | |
365 | |
476 | |
485 | |
497 | |
501 | |
507 | |
508 | |
©ºÑºÍ×è¹æ - ´Ù·Ñé§ËÁ´
¤ÓáÅÐÇÅÕ·Õ辺ºèÍÂ
Absoluten allgemeinen alten Anschauung Aquinate Auffassung Ausdruck autem babylonischen Begriff beiden bereits Beschauung besonders Bestimmung Betrachtung Beweis bezeichnet Beziehung Christi contritio daher Denken Dinge eben eigenen einfach Einheit einzelnen einzige Erkennen Erkenntnis Erklärung Erscheinungen erste Fall Form Frage ganze Gedanken gegeben Gegenstand Geist geistigen Gesetze gibt Glauben gleich Gnade Gott gratiae großen Heilige indem inneren könnte Kontemplation Körper Kraft läßt Leben Lehre letzten liche Liebe liegt Materie Menschen Monismus monistischen muß müssen Mystiker Natur neue notwendig Philosophie potest Prinzip psychischen quae quam quia quod ratio Recht rein religiösen Reue richtig sacramentum sagt Sakramentes Schrift secundum Seele Seite sicut Sinne soll somit Stelle Sünde sunt Tatsache Teil Thomas überhaupt unmittelbar unserer Unterscheidung Ursache verschiedenen viel vollkommene Reue wahre Weise weiter Welt weniger Werke Wesen will Willen wirklich Wirkung Wissenschaft wohl wollen Wort zwei zweite
º·¤ÇÒÁ·Õèà»ç¹·Õè¹ÔÂÁ
˹éÒ 322 - Qui cum audissent regem, abierunt : et ecce stella, quam viderant in oriente, antecedebat eos, usque dum veniens staret supra ubi erat puer.
˹éÒ 294 - Et hoc ideo est, quia ens est duplex: ens scilicet rationis et ens naturae. Ens autem rationis dicitur proprie de illis intentionibus, quas ratio adinvenit in rebus consideratis ; sicut intentio generis, speciei et similium, quae quidem non inveniuntur in rerum natura, sed considerationem rationis consequuntur.
˹éÒ 322 - Mulier, ecce filius tuus. Deinde dicit discipulo: Ecce mater tua. Et ex illa hora accepit eam discipulus in sua.
˹éÒ 209 - Manere autem in baptizatis concupiscentiam, vel fomitem, haec sancta Synodus fatetur et sentit : quae cum ad agonem relicta sit, nocere non consentientibus, sed utiliter per Christi Jesu gratiam repugnantibus non valet : quinimo, qui legitime certaverit, coronabitur.
˹éÒ 57 - Natur wieder schenken zu lassen, die wir nur aus zweiter Hand, nur durch das vermittelnde Wissen eben des Geistes kennen, den wir leugneten.
˹éÒ 321 - Et verbum caro factum est, et habitavit in nobis: et vidimus gloriam eius, gloriam quasi unigeniti a patre, plenum gratiae, ct veritatis.
˹éÒ 32 - Nam ad pulchritudinem tria requiruntur. Primo quidem integritas, sive perfectio: quae enim diminuta sunt, hoc ipso turpia sunt. Et debita proportio, sive consonantia. Et iterum claritas...
˹éÒ 221 - Y así, pienso que este estado nunca acaece sin que esté el alma en él confirmada en gracia, porque se confirma la fe de ambas partes, confirmándose aquí la de Dios en el alma; de donde éste es el más alto estado a que en esta vida se puede llegar.
˹éÒ 322 - Signum magnum apparuit in ccelo: mulier amicta sole, et luna sub pedibus eius: et in capite eius corona stellarum duodecim: et utero habens, clamabat parturiens.
˹éÒ 322 - Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me? Ecce enim, ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo.