กรงราคีซาตาน

ปกหน้า
eReader (Thailand), 11 ม.ค. 2016 - 519 หน้า

 มาริสาเดินเข้าไปในห้องนอน แล้วเปิดประตู ทว่า ทันใดนั้นเอง ได้มีแรงดึง ทำให้ประตูห้องที่กำลังจะถูกปิดสนิท เปิดออกอีกครั้ง

“คุณยุ!”เธออุทาน เมื่อหันมาเห็นเขากระชากประตูให้เปิดออก
“โดนออฟไปกี่คนล่ะ ถึงได้กลับมาป่านนี้”วายุถามด้วยน้ำเสียงกระด้าง พร้อมทั้งเดินเข้ามาในห้อง แล้วปิดประตูเสียงดัง
มาริสาถอยเท้าเพื่อรักษาระยะห่าง เพราะดูจากอารมณ์ของอีกฝ่ายแล้ว ไม่น่าเสี่ยงอยู่ใกล้

“ฉันถาม ไม่ได้ยินหรือไง”เขาเดินเข้ามาประชิด มือจับต้นแขนเธอแน่น
“เจ็บนะคุณยุ”มาริสาบอก
“แขนของเธอยังรู้สึกเจ็บ แต่ส่วนตรงนั้นคงโดนใช้งานจนด้านชาไปแล้วสินะ”วายุพูดส่อเสียด
“ก็คงงั้นมั้งคะ”มาริสารับคำให้มันจบๆ ไป 

“แล้วที่ไปทำงาน ได้คืนล่ะเท่าไหร่”เขาถามขณะที่บีบแขนเธอแน่นขึ้น
“ก็คงมากพอ ไม่งั้นฉันคงไม่ทำหรอก”
“งั้นคืนนี้ฉันขอซื้อแล้วกัน”วายุบอก พร้อมทั้งดันร่างเธอให้ประชิดกับกำแพง
“คุณยุ!”มาริสาตกใจ “นี่จะทำอะไรของคุณ”

“อย่ามาดัดจริตไปหน่อยเลย คิดจะโก่งค่าตัวหรือไง”เขาถาม “ไม่ต้องห่วง ฉันจ่ายอย่างงาม ไม่แพ้ไอ้พวกเสี่ยๆ พวกนั้นหรอก”
“ฉันไม่ขายให้คุณ”เธอบอก
เขารู้สึกเหมือนโดนตบหน้าอย่างไรอย่างนั้น
“ทำไม”วายุโมโห
“ฉันก็เลือกแขกนะจะบอกให้ ไม่ใช่รับมั่วซั่วทุกคน”มาริสามองสบตาเขาตรงๆ น้ำตาเอ่อปริ่ม เสียใจเมื่อโดนคนที่แอบหลงรักดูถูกดูแคลน

“เธอเองก็เคยรับบริการฉันมาแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าจะรับอีกครั้งจะเป็นไรไป”วายุพูดให้เธอรำลึก
“เหรอคะ พอดีแขกฉันเยอะ เลยลืมไปแล้วว่าเคยบริการใครบ้าง”มาริสากระตุกยิ้มตรงมุมปาก ราวกับจะยิ้มเยาะตัวเอง
“งั้นครั้งนี้ ฉันจะทำให้เธอลืมไม่ลงเลย”เขาก้มลงมาจูบปากเธออย่างรุนแรง ดุดัน

นิยาย, นิยายไทย, นิยายรัก, Thai ebook,ereaderthailand, หนังสือไทย,kindlethailand,kindle, ebook

 

เนื้อหา

เลขส่วนเนื้อหา 1
เลขส่วนเนื้อหา 2
เลขส่วนเนื้อหา 3
เลขส่วนเนื้อหา 4
เลขส่วนเนื้อหา 5
เลขส่วนเนื้อหา 6
เลขส่วนเนื้อหา 7
เลขส่วนเนื้อหา 8
เลขส่วนเนื้อหา 11
เลขส่วนเนื้อหา 12
เลขส่วนเนื้อหา 13
เลขส่วนเนื้อหา 14
เลขส่วนเนื้อหา 15
เลขส่วนเนื้อหา 16
เลขส่วนเนื้อหา 17
เลขส่วนเนื้อหา 18

เลขส่วนเนื้อหา 9
เลขส่วนเนื้อหา 10
เลขส่วนเนื้อหา 19

คำและวลีที่พบบ่อย

ก็ ก็ได้ กน กบเขา กล่าว ก๊อก ก๊อก เกิดอะไรขึ้น ขณะที่ ขณะน้นเอง ของเขา เขา เขาถอนหายใจ เขานิ่งไป ครบ ความรู้สึก ค่อยๆ ค่ะ ค่ะ”มาริสารบคํา คืน คือ แค่นี้เอง ไง”วายุถาม จริงๆ จะ จากน้นก็ จึง ฉน เช้าวนต่อมา ใช่ ใช่ค่ะ ซึ่ง ดงน้น ด้วย เดียว ได้ ตวเอง ตอนนี้ ตอบ แต่ ถนน ถาม ถ้าอย่างน้น ท้งๆ ทนใดน้น ทว่า ทําไม ที่ เท่าน้น เธอ เธอค่อยๆ เธอนํ้าตาไหล นก น้น น้อย น้อยใจ น่ารกน่าเอ็นดู แน่น บทที่ บอก บ้าง บ้าน บิล เกตส์ แบบนี้ ปีโป้ ปึง เปล่าค่ะ ไป ผู้หญิง พร้อมๆ พอดี พ่อ แม่ ลูก เพราะ เพราะเธอ เพียงไม่นาน เพื่อ มองสบตาเธอ มา มาริสา มาริสาค่อยๆ มาริสาถอนหายใจ มาริสานิ่ง มาริสาไม่ตอบ มาริสาสะอื้นไห้ มิน่า มี เมื่อ เมื่อคิดว่า เมืองไทย เมื่อได้ยินอย่างน้น ไม่ ไม่ค่ะ ไม่ได้ ไม่พูดอะไร ไม่อย่างน้น ยง ยงไงๆ ยายจิต รก รุนแรง ลึกๆ เลย แล้ว แล้วก็ และ วนต่อมา ว่า ว่าแต่ วายุค่อยๆ วายุถอนหายใจ วายุยิ้มด้วยความดีใจ วายุยิ้มน้อยๆ วายุละสายตาจากมาริสา วายุหนไปมอง ไว้ สมพงศ์ สวสดีค่ะ สา เสียใจ หน้า หรือว่า หายใจ แหม ไหม อย่าง อย่างน้อย ออ ออก ออกไป ออกมา อะไร อารมณ์ อ้าว อ้าว ทําไมล่ะ อิน อีก อีกท้ง อีกอย่าง อื่น เอง เอ้ย เอ่อ เอานา ฮลโหล ฮือๆ

บรรณานุกรม